درباره من
تنهاییم مرا می خواند ، جهانم صدایم می زند ، رستگاریم در انتظار من است ، و سقوط می کنم ، سقوط می کنم هر چه تمام تر به قعر سیاهی ها و خلا های درونم ، قدرت تاریکی ، قلمم مملو از نفرت به پیش می تازد ، و آنگاه آفرینشم آغاز می گردد ، انکار شده ام ، نفرین حیات مرا انکارم ساخته ، زیستنم پایانی ندارد ، فرو می روم به عمق ، آنچنان که دگر هیچگاه روشنایی حیاتم را تهدید نکند ، می میرانم ، می خشکانم هر آنچه را خدایی ام را انکار کند ، بال های تنفرم را می گشایم ، و پوچی ام را می گسترانم ...
آری ، جهانم مخلوق من است و من آفریدگار مطلق آنم ... ما نفرین شده ایم ، ما انکار شده ایم ، ما رنج هاییم...
ادامه...
آمار : 8249 بازدید
Powered by Blogsky
خدایگان ِ رنج
ماهیچ چیز نمی پرستیم ، ما خدایگان رنجیم ، هر رنجی خدای گونه زاده می شود ، ما خودپرستیم ، خدایگانی که تنها در برابر خود سجده می کنند ، و اینگونه ما رنج می کشیم ، رنجی عظیم و بی پایان ، رنج های ما تا به ابد تداوم دارد ، ما خدایگان ِ رنج هاییم ...
هر رنج تازه متولدی الهه ایست که زاده می شود تا خود بپرستد ، خدایی که زاده شده برای خدایی کردن بر خود ، اینگونه رنج تداوم می یابد ؛ خدایی که خدا می شود تا مورد پرستش ِ خود قرار گیرد ، این رنج ِ عظیم ، رنجی ست خدایگونه ، و اینگونه خدایگان ِ رنج ، خداوندگار رنج می شوند ...
و ما سمعا و طاعتا
رنج می بریم ..
رنج ِ دلنشین ، رنج دلپذیر ...
ma khodparastim dar zamane marge khodavandegar
ali bood
ama bayad begam veblogamo dirooz bastam adresi nadaram baraye dadan!!!!!!!!!!
sepas
جای بسی نومیدی ست که وبلاگتونو بستید ! به هر جهت ... سپاس