عصیان یک ذهن جنون زده

درباره من

تنهاییم مرا می خواند ، جهانم صدایم می زند ، رستگاریم در انتظار من است ، و سقوط می کنم ، سقوط می کنم هر چه تمام تر به قعر سیاهی ها و خلا های درونم ، قدرت تاریکی ، قلمم مملو از نفرت به پیش می تازد ، و آنگاه آفرینشم آغاز می گردد ، انکار شده ام ، نفرین حیات مرا انکارم ساخته ، زیستنم پایانی ندارد ، فرو می روم به عمق ، آنچنان که دگر هیچگاه روشنایی حیاتم را تهدید نکند ، می میرانم ، می خشکانم هر آنچه را خدایی ام را انکار کند ، بال های تنفرم را می گشایم ، و پوچی ام را می گسترانم ... آری ، جهانم مخلوق من است و من آفریدگار مطلق آنم ... ما نفرین شده ایم ، ما انکار شده ایم ، ما رنج هاییم... ادامه...

آمار : 8254 بازدید Powered by Blogsky

ترسیم جهان حاضر

جهانی خلق کرده ام ... با دیدی روشن و در نهایت آگاهی ... جهانی خلق کرده ام و خود خالق اش نخواهم بود ...و نبوده ام ... اما مخلوق ، بنده و فرمانبردارش خواهم بود ... آفریده ام تا خود بنده باشمش ، جهانی که آفرینشش با بی خدایی آغاز شده ، بی نظم، بی قانون ، و شاید از این منظر خلق جهانی باشد کاملا بی هدف ... ولی در نظر نداشتن هدفی مشخص در بطن خود ، نا ممکن و اجتناب ناپذیر است ...